U bent hier

Westerborkpad 14: Meppel - Hoogeveen

Wandeldatum: 
zondag, 23 juni, 2024
Afstand: 
27 km

Provincie:

De etappe van vandaag vult het gat op tussen wat we de twee vorige keren hebben gelopen. Een flink gat van maar liefst 27 kilometer, de langste etappe van het Westerborkpad. Ook al zitten we dicht in de buurt van de langste dag van het jaar, we beginnen vanwege deze afstand toch maar wat vroeger dan gewoonlijk, zo rond tienen. Dan hebben we aan het begin in Meppel ook nog even tijd voor een kop koffie.
Meppel, waar in 1767 formeel een Joodse gemeente werd opgericht, telde in 1941 267 Joodse inwoners. Het grootste deel van deze gemeenschap werd in de Tweede Wereldoorlog slachtoffer van de Jodenvervolging. Slechts één persoon keerde uit de kampen terug en enkele tientallen Joodse Meppelaars overleefden dankzij de onderduik. Ter nagedachtenis aan hen die werden vermoord, is in 1970 in het Slotplantsoen een monument opgericht. Het monument staat vlak bij de plek waar tot 1960 de synagoge stond.
We verlaten Meppel via de rivier de Wold Aa en komen langs recreatieplas Engelgaarde, gelegen tussen Meppel en Ruinerwold. Over de zogeheten Weg naar de Bloemen lopen we naar buurtschap Kraloo, met links en rechts van ons weilanden en wat meer in de verte rechts een snelweg en de spoorlijn naar Hoogeveen. We blijven langs het water lopen tot we ter hoogte van Berghuizen zijn en slaan vervolgens rechtsaf naar het dorp Koekange. We zijn dan op 13 kilometer. De naam Koekange betekent Luilekkerland, net als die van het Utrechtse Kockengen, (Pais de Cocagne, in het Middelnederlands 'Cockaengen'). De naam werd door de ontginners van dit veengebied gegeven om de ontginning in een positief daglicht te stellen en troost te bieden tegen de bitterheid van het dagelijks bestaan. Met een beetje geluk kunnen we in dit Luilekkerland bij eetcafé De Brouwmeester terecht voor een tweede kop koffie en/of een broodje.
Via Echten, met zijn beschermd dorpsgezicht – het dorp stamt uit de twaalfde eeuw en heeft een groot aantal rijksmonumenten, waaronder havezate Huis te Echten – lopen we door naar Hoogeveen. Voordat we bij het station aldaar aankomen, passeren we nog de voormalige synagoge en de Joodse begraafplaats. In Hoogeveen had het Joodse leven zijn hoogtijdagen in de 19e eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog heeft de synagoge jarenlang dienstgedaan als gereformeerde kerk en sinds 1996 kerken er de baptisten.