Westerborkpad 12: Lichtmis-Meppel

‘Als je van intensieve landbouw houdt, is dit een fijne route. Verder is er weinig aan. Het is echt even doorbijten, helaas.’ Deze review op de website van het Westerborkpad liegt er niet om. Nou ja, we zijn niet van suiker en gaan gewoon lekker aan de wandel. En misschien valt het allemaal best mee.
Op zo’n 7 km na het begin bij busstation Lichtmis passeren we het voormalige Joodse werkkamp ’t Wiede Gat, ofwel Het Wijde Gat. De mannen uit dit kamp werden ingezet bij de ontginning van het heidegebied en de aanleg van het Staatsbos daar in de buurt. Op vrijdag 10 juli 1942 arriveerde de eerste groep Joodse mannen. Een van hen was Andries Davids. Hij schreef op 12 juli 1942 aan zijn collega Corrie Lammes: 'Beste Cor, mijn eerste brief uit het concentratie(werk)kamp. Het vertrek uit Groningen was ontroerend, uit alle ramen langs de trein zwaaide de bevolking. Zelfs hoge politieambtenaren zwaaiden met hun petten. Het kamp is zeer behoorlijk. En het personeel is 100%. Laten we hopen dat dat zo blijft. We wonen en slapen met 8 man in 2 kamers. De bedden en dekens zijn tamelijk goed (stroo-matrassen). We mochten kiezen wie bij elkaar wilden en vanzelfsprekend hebben de vrienden elkaar opgezocht. Ik woon o.a. met de pianoleraar van Esther, een zeer bekend violist Sal Dwinger (viool meegebracht) en een Mr. in de rechten Leo Frank, welbekend bij de familie Schevarz. De kameraadschap in het gehele kamp is voortreffelijk. Zaterdagmorgen moesten we om 5 uur op en vertrokken we om 6 uur uit het kamp. Het werk is verschrikkelijk zwaar, voor veel mannen zelfs onmogelijk en lijkt het inderdaad wel op dwangarbeid. Het eten hier in het kamp gaat in kleine porties. Gelukkig is het tot nu toe toegestaan postpakketten te ontvangen. Ik ben echter bang, dat dit gauw verboden zal worden.' (Meer op: joodsewerkkampen.nl.)
Vanaf het kamp, waarvan alleen nog een betonnen plaat over is waarop een aggregaat heeft gestaan, is het nog 7,5 km naar het centrum van Staphorst. Sinds 1948 staat op de markt van Staphorst een oorlogsmonument, met daarop ook enkele namen van Joodse inwoners die via Joodse werkkampen naar kamp Westerbork werden gedeporteerd en uiteindelijk in Auschwitz zijn vermoord.
De laatste 6,5 km lopen we van Staphorst naar het station van Meppel. Aan de routekaart te zien is dit niet het meest pittoreske traject van het Westerborkpad, zo vlak langs de snelwegen A28 en A32. ‘De minste route tot nu toe’, schrijft een reviewer dan ook op de website. Een ander meldt daarentegen: ‘Leuke afwisselende route, hoofdzakelijk over het fietspad richting Meppel. Vriendelijke mensen en schooljeugd op de fiets onderweg die je goedemorgen wensen.’ Er is hoop!